Afgelopen weekend opende de overzichtstentoonstelling van Elliott Erwitt in het Gemeentemuseum van Helmond. Ik had naar de start van die expositie al een tijdje uitgekeken. Dus meteen afgelopen zondag er maar naar toe, Jet en ik. Vallen we onvoorbereid midden in de officiele opening. We pasten er nog bij, dus hebben we ons maar tussen de genodigden gevoegd. Was ook geen probleem, we hoefden niet eens een kaartje te kopen. Nog minder voorbereid waren we op de omstandigheid dat de fotograaf zelf aanwezig was. Zijn we op een Helmondse zondagmiddag zomaar in dezelfde ruimte als Elliott Erwitt. Een man die in de hoogtijdagen van Magnum lid was van deze groep. Een man die Henri Cartier Bresson persoonlijk gekend heeft. Net als Robert Capa! De man van de "colored - whites" foto; van de "Jacky Kennedy" foto tijdens de begrafenis op Arlington. Foto's die in ons collectieve geheugen gegrift staan. Mooi toch, dat dat zomaar kan gebeuren in een mensenleven. De tentoonstelling is overigens ook zonder lijfelijke aanwezigheid van de maker, de moeite van een bezoek meer dan waard.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten