Alweer enkele dagen geleden, zaterdag om precies te zijn, waren we uitgenodigd voor een 40 jarig huwelijksfeest. Het feest was van onze (bijna directe) buren die vorig jaar hier in Lierop zijn komen wonen. Al een tijd geleden waren we uitgenodigd maar vorige week pas kwam de vraag of ik bereid zou zijn om in het begin van de avond enkele foto's te maken. De nadruk lag op het BEGIN omdat er enkele familieleden zouden komen die enkele jaren ouder zijn dan het 40 jarige bruidspaar en daar wilden ze graag foto's van hebben "want je weet maar nooit of het er nog eens van zal komen". Ik moest speciaal enkele foto's maken van iemand die ze mij op de avond wel zouden aanwijzen. Achteraf bleek die persoon wel in de kerk geweest te zijn maar niet op het feest. Daags na het feest heeft het bruidspaar de vermiste persoon gebeld en ze wist niet beter als dat het feest op een andere datum zou zijn.....tja, ze kan niet zo goed meer onthouden was de uitleg. Maar goed,terug naar de avond, ik begon om het gevraagde te doen en dat was het begin van de avond fotograferen. Maar ja, als ik een camera bij de hand heb kan ik die moeilijk de verdere avond ongebruikt laten liggen zodat het resultaat was dat ik een driehonderdtal foto's had die ik (vindt ik) toch nog iets moet verbeteren. Daar was ik op dinsdag mee klaar en het bruidspaar komt natuurlijk even kijken naar de foto's. En dan? Ja, dan staan ze op mijn computer en hebben ze nog niets in handen. Omdat ik verschillende foto's gecropt heb kan ik ze ook niet zo maar laten afdrukken want dan weet je niet wat je uiteindelijk zult krijgen. Dan maar in een fotoboek laten afdrukken is mijn voorstel. Ja, dat is erg mooi vindt het paar. Maar deze mensen hebben het niet zo op computers dus zal mijn laatste taak zijn om deze verzameling foto's keurig onder te brengen in een fotoboek. Zucht....het loopt weer uit de hand, nog enkele avonden werk en dan kan ik me weer op andere dingen storten zoals het lezen van enkele nieuwe blogs over fotografie, maar daar later meer over.
Te hard?
Technische fout, voor het optreden van de zanger had ik mijn camera op 1000 ISO gezet en de flitser uit. Maar omdat ik óók gast ben op het feest drink je toch menig biertje en ben ik later vergeten om de ISO waarde terug te zetten op 100 ISO. Foutje....maar daar leer je weer van denk ik dan maar. En jullie ook hoop ik, ha ha.
1 opmerking:
De 1e foto is er wel eentje die v.w.b. licht en actie aandacht trekt. Het licht omdat dit echt niet alledaags is; het komt van onderen en belicht op een standbeeldachtige manier het centrum van de foto. Het is fijn dat in de omgeving de mensen nog goed te zien zijn, zodat je de foto makkelijk leest. Je kunt meegenieten van het feest. En dan is daar de act, de man met jas en microfoon. Alle ingrediënten aanwezig om flink wat hilariteit te krijgen in de zaal. Combinatie licht en actie maken deze foto de moeite waard bij stil te staan, of om in te zoomen!.
Een reactie posten