Koning oranje

We kennen ze allemaal. Inmiddels geen onbekend verschijnsel meer. De mensen die zichzelf in één kleur spuiten (of laten spuiten) en dan de hele dag roerloos ergens in de stad gaan staan. Ik kon het niet laten om deze man te fotograferen. Daar doen ze het natuurlijk ook voor. Omdat het koninginnedag was en ik er toch iets speciaals van wilde maken, heb ik zijn lippen maar oranje gemaakt. Net iets feestelijker.

Schilderijen door de natuur gemaakt.

Zwaan ontmoet 7 fotografen...

Tijdens ons jaarlijkse uitstapje in Duitsland kwamen we als een van de eerste fotografische objecten deze zwaan tegen. Velen van ons hebben toen een portret van haar gemaakt. Ze ging er niet bepaald voor zitten, sterker ze ging kort daarna -en met succes- in de aanval. We hadden haar niet om toestemming gevraagd. Ze moet gedacht hebben, wat is dit voor een stelletje...?

Ritme met licht accenten

Het zonlicht wat gebroken wordt in de ramen van een gebouw...

Ik liep door Berlijn en ik zag deze grote stalen wand met de daar achter geplaatste ramen. Ik bofte, het zonlicht was fel en krachtig. Ik zag dat de reflectie het zonlicht verkleurde in de segmenten al naar gelang ik me verplaatste of de kijkhoek veranderde (brekingsindex). Interessant, maar kan ik het ook zo fotograferen dat er nog iets van het 'regenboog' verschijnsel overblijft of liever, dat het nog wat wordt versterkt..? Ik besloot iets verder te diafragmeren (onder te belichten).

Of de architekt dit verschijnsel voor ogen had toen hij deze constructie ontwierp betwijfel ik, ik vond het in ieder geval mooi en apart.

Slices and hunting

Het waren op lange spijlen van draadijzer geplaatste figuurtjes. Originele figuurtjes in aparte poses. Ze stonden al een tijdje in weer en wind onder de bomen en waren geroest. De natuur maakt ze mooier. Het materiaal roest en krijgt hierdoor meer karakter. Fotografisch altijd interessant. Niet alleen de kleurschakeringen rood en zwart, maar ook de stofuitdrukking van geroest materiaal zijn vaak een lust om naar te kijken. Voorwaarde is dat de scherpte op de goede plaats zit. Dat valt niet altijd mee. Ook nu ben ik nog niet helemaal tevreden. Er stond net iets teveel wind.

De spijlen gingen heen en weer en stonden ongeveer 40 cm uit elkaar. Omdat de figuurtjes onafhankelijk van elkaar bewegen, moet je een keuze maken. De uitdaging is om tenminste één figuur goed scherp te krijgen (spelen met iso, opnamesnelheid en diafragma). Ik wilde het ander figuurtje aanvullend zó in beeld krijgen dat de activiteit van de 'jager' klopte en gelijktijdig pastte in een aangenaam en compositietechnisch verantwoord op te bouwen geheel (vlakverdeling).

De onvermijdelijke onscherpte van de vrouw met ring moest aangenaam zijn en de andere omringende figuurtjes wilde ik niet als stoorzender in beeld krijgen. Door de kniëen dus.

De man met 'net iets te hoog' schietgeweer, op jacht met een bloemetje als lokaas, heb ik hier gecombineerd met de beeltenis van een gebukte vrouw met hoepel. Het komt niet vaak voor dat je als fotograaaf terplaatse zo'n leuk verhaal in één foto kunt leggen.

Later ben ik er overigens thuis in photoshop nog wat mee gaan rommelen. Dat is een apart photoshoptechnisch 'lagen' verhaal. Hieronder de foto zonder de bewerking (slices).

Klaar voor het duel?

Portret

De Lisse 2

Vandaag zijn Mathy en ik voor de 2e keer bij De Lisse geweest. Aan het beeldverhaal "tafelen" waar we mee bezig zijn voor de Martien Coppens fotowedstrijd wilden we nog enkele foto's toevoegen.

Voorstellen was nauwelijks nodig en net als de vorige keer werden we hartelijk ontvangen. We hadden een laptop bij ons zodat we onze eerste resultaten konden laten zien. We hadden beloofd dat ze de foto's te zien zouden krijgen en belofte maakt schuld. We waren ons er van bewust dat vertrouwen erg belangrijk is om te komen tot goede resultaten. Fotograferen terwijl iedereen zit te eten is immers toch apart. Mensen willen graag meewerken, maar moeten het gevoel hebben dat ze met respect, zorg en toewijding worden gefotografeerd. Als je dat goed doet, kan er veel. Naast koffie, tijdens het fotograferen zelfs een kom soep. Als dat niet vertrouwd is.

Het is hartverwarmend als je de reacties ziet en hoort van deze bejaarde mensen. Omdat niet iedereen in de gelegenheid was om de beelden te bekijken, hebben we afgesproken dat we op een avond terug komen. Er staat in de eetzaal een moderne grootbeeld TV dus dat is gemakkelijk.

Mathy had een foto die hij vorige keer had gemaakt afgedrukt en wilde die aan de betreffende persoon overhandigen. Helaas kon Mathy dit niet persoonlijk meer doen omdat hij eerder weg moest. Net voordat ik wilde vertrekken kwam deze man de zaal binnen en heb ik hem de foto gegeven. Hij was zichtbaar ontroerd en ik meende zelfs zijn ogen vochtig te zien worden. Het is een heel goed gevoel om te zien hoe blij je mensen kunt maken met foto's........... Dat alleen al is een mooie prijs.

Asten klinkt als een klok

Beste mensen, "Asten klinkt als een klok" is iedere jaar weer een mooi evenement, om vooraf in de stemming te komen, bezoek het concert nu in het teken van Negro Spirituals (op onderstaande website onder zondagochtend Klokkenmis en Koffieconcert).
Ga naar de website voor die dag

Fototentoonstelling

Ga hier naar hun website

Insel Hombroich

Behalve kunst en natuur was er ook oud roest te bewonderen. Een met metalen plaatjes beklede boom was ook de moeite waard om eens wat dichterbij te bekijken.

ad

Insel Hombroich en Karl Lagerfeld

Fotografen fotograferen in een omgeving vol kunstwerken. Met wat wordt aangeduid als kunstwerken heb ik best moeite om het te begrijpen. wanneer is kunst mooi, is het kunstig wat men maakt, is het interessant, raakt het je? Hier zal ik altijd wel moeite mee blijven houden. Maar de ambiance op Insel Hombroich is zeker de moeite waard om een dag aan te besteden. Ruwe ruige natuur afgewisseld met zorgvuldig onderhouden bomen, mooie paden die uitkomen bij moderne van binnen spierwitte gebouwen en gebouwtjes gevult met ruim uit elkaar uitgestalde kunstvoorwerpen, beelden, tekeningen en schilderijen.

Fotografie valt onder dezelfde noemer, kunst. Dan heb je het over het resultaat van het fotograferen, en niet de kunst ván het fotograferen. Na Insel Hombroich zijn we in een ander museum -lees vesting- naar een expositie van Karl Lagerfeld geweest. Het zal de naam wel zijn wat daar heeft doen besluiten om een grote expositie op te zetten geheel gewijd aan foto's van Karl lagerfeld. Tassen moesten in een kluis worden opgeborgen en je mocht binnen niet fotograferen. Met tweeën namen we onze camera mee naar binnen waardoor er continue 2 vrouwelijke security dames achter ons aanliepen, maar we hadden niet eens de neiging om er foto's te maken of het zou moeten zijn om te laten zien hoe slecht het was. Misschien was dat ook de reden dat we niet mochten fotograferen, als we dit zouden laten zien op internet komt er helemaal niemand meer naar die expositie. Daar gaan kijken is geld verspillen, geef het dan maar aan mensen die nauwelijks een t-shirt kunnen kopen, dat is beter besteed dan aan de foto's van mode goeroe Karl Lagerfeld. We hebben ons bij de uitgang aangemeld om daar te exposeren, is zeker niet slechter, maar ja, wie zijn wij?

Bezoek aan Hombroich

Gisteren zijn we met 7 leden in twee auto's naar Stiftung Insel Hombroich geweest. We vertrokken om 08.30 uur en waren er nog voor de deuren om 10.00 uur open gingen. We hadden mooi weer. Het zonnetje scheen. De zon hebben we al enkele weken niet meer echt gezien, dus dat was boffen. Nadat we kaartjes gekocht hadden, inclusief een veelbelovend bezoek aan het museum van Langen foundation trokken we de tentoonstellingsruimte in. Het gaat hier om een natuurgebied met daarin verschillende waterpartijen en museale objecten, onderling met elkaar verbonden d.m.v. wandelpaden. De gebouwen zijn allemaal zeer sober strak en modernistisch opgetrokken en aangekleed.

Ik was in de kas!

Vandaag gebruik gemaakt van de mogelijkheid om diverse kassen in Asten te bezoeken. Leuke ervaring, en natuurlijk het fototoestel meegenomen.

even rust...

Tussen alle expo-drukte door, een paar rustige beelden.

ad